می بی رنگی

هو

می بی رنگی

صنما به تو دل دارد خو نکند به دری دیگر رو

نه سپرده به جایی سر را ننهاده قدم بر هر کو

دل و دین که به یغما بردی زده ای ره من از هر سو

نشناسم سر خود از پا که به چوگان تو هستم گو

من و عشق تو عیاری بس که به غیر تو دیاری کو

تا نوشیدم می بی رنگی رستم از عالم رنگ و بو

زین پس منم و جانی شیدا قلبی مفتون که کند هو هو

تا نوری به دلم بخشیدی گوید بی من و ما هر دم او

از دکتر جواد نوربخش

ای ستاره ها

      ای ستاره ها:           

        ای ستاره ها که بر فرازآسما ن با نگاه خود

         اشاره گر نشسته ا ید. ای ستاره ها که از

          ورای ابرها بر جهان ما نظاره گر نشسته اید  

          آری این منم که در دل سکوت  شب نامه های 

         عاشقا نه  پاره میکنم ای ستاره ها اگر به  

         من مد د کنید دامن از غمش پر از ستاره می کنم

         با د لی که بویی از وفا نبرده است ای ستاره ها 

            چه شد که درنگاه من دیگر آن نشاط ونغمه 

         و ترانه مرد؟؟؟؟  ای ستاره ها چه شد 

          که بر لبان اوآخر آن نوای گرم عاشقانه مرد؟؟

         جام  باده ی سرنگون بسترم تهی سر نها د م

           به روی نامه های ا وسر نها ده ا م که در 

            میان این سطور جستجو کنم نشانی از وفای ا و  

            ای ستاره ها مگر شما هم آگاهید

            از دو رویی وجفای 

        ساکنان خاک کین چنین به قلب آسمان نهان شدید

           ای ستاره ها ، ستاره های خوب وپا ک

           من که پشت پا زدم به هر چه هست و نیست

         تا که کا م او ز عشق خود روا کنم

          لعنت خدا به من اگر به جز جفا

           زین پس به عاشقای با وفا کنم

          ای ستاره ها که همچون قطره های ا شک

          سر به دامان سیاه شب نها ده اید.ای ستاره ها

           کزان جهان جاودا ن روزنه ای به سوی این جهان 

            گشوده اید رفته است و مهرش از دلم نمی رود 

              ای ستاره ها چه شد که او مرا نخواست؟؟؟ 

             

                    ای ستاره ها، ستاره ها، ستاره ها    

                 پس دیار عاشقان جاودان کجاست؟؟؟ 

باران

همیشه باران یاد آور خاطرات من وتوست…            

 

یادت می آید که چه بی تا ب شا نه به شا نه ی هم          

 

ا ز خم کوچه گذر می کردیم ؟                       

 

تو از شقایق می گفتی و آزادی شا پر ک                 

 

 من ، غرق در تو، خا موش چو خا کستر                

 

 وثا نیه ها موج وار جای خود را به هم می سپردند           

 

و تمام تلاش تو پی این ثانیه ها                     

 

پر کردن خلوت من بود                           

 

ولی……!!!!                              

  

سلام بعد از کلی وقت اومدم دیگه دارم دیوونه میشم خسته شدم مگه این امتحانا میزارن آدم نفس بکشه حالا هم که اومدم بلد نبودم با این جدیده کار کنم ....گفتم چرا کسی برام کامنت نمیزاره تازه به این نتیجه رسیدم که باید تایید شون کنم .....بلا خره تونستم بخونمشون دسته همتون درد نکنه...........فرنوش جون شرمنده که دیر به دیر آپ میکنم تو هم که نیستی ..........آقا محمود باور کنید من نمیخوام منت بزارم .......ممنون که به فکر من هستید ......خیلی خوشحالم میکنی........دوباره میام زود.......یا حق